Reisverslag zomer 2013
Beste vrienden en belangstellenden van KOP,
Begin 2013 was ik weer in Kenia, samen met René. Bewust kozen we voor deze periode, omdat er verkiezingen aan zaten te komen. Gelukkig zijn de verkiezingen goed verlopen en zijn de rellen en gevechten van de vorige keer uitgebleven. Wat een opluchting voor Kenia en de bevolking. Intussen is daar een nieuwe president gekozen en heeft Nederland een nieuwe koning en koningin. De verschillen zijn nog steeds heel groot, maar toch hebben we ook weer veel vooruitgang gezien. De programma’s in Kiandutu ontwikkelen zich snel. Ik neem jullie weer even mee naar Kiandutu, zo maken jullie kennis met het leven in de sloppenwijk en krijgen jullie een beetje een beeld van het leven in Kiandutu.
Seminar voor de zwangeren
Dit was voor mij de eerste keer dat ik op deze manier meemaakte hoe de zwangere vrouwen van Kiandutu werden voorgelicht over de aanstaande bevalling. In een kleine ruimte van KOP zaten ongeveer 40 vrouwen te wachten op dit seminar, wat maandelijks wordt gegeven. Toen Teresa hen verwelkomde begonnen ze allemaal spontaan te zingen en te bidden, een emotioneel gebeuren, zo krachtig en zo vol overtuiging, prachtig om mee te maken. Het ontroerde me heel erg. Door Teresa werden ze gewezen op de gevolgen van slechte hygiëne voor moeder en kind, over veilig bevallen, over goede voeding, over geboortebeperking, voorlichting over zwanger worden, keuzes maken enz. Teresa deed dit op een hele duidelijke en overtuigende wijze en ze betrok deze vrouwen bij haar verhaal, zo werd het interactief en kwamen er ook veel vragen. Haar verhaal werd geïllustreerd met platen over alle stadia van de zwangerschap. Hierop werd met gegiechel gereageerd van de vrouwen, dat kennen ze helemaal niet, maar na afloop wilden ze wel heel graag de platen weer zien. Er zijn ook veel tieners die zwanger zijn, dat is erg triest om te zien, totaal onvoorbereid, angstig en onzeker over hetgeen hen te wachten staat. Hier wil KOP samen met Macheo iets voor gaan organiseren, een plan wat verder uitgewerkt gaat worden. Hun jeugd is voorbij, ze hebben vanaf nu zorgen en een verantwoordelijkheid voor een kindje. Na afloop van de seminar kregen alle aanstaande moeders een pakketje baby kleertjes mee, waar ze heel blij mee zijn. Er zijn ook twee ambassadeurs (Audrey van Piggelen en Jolanda Spanjers) die voor de zwangere vrouwen in Kiandutu een actie opgezet hebben, waardoor de vrouwen allemaal in de kliniek kunnen bevallen. Binnenkort staat dit op de website.
Home based care
Met Teresa op stap door Kiandutu naar de zieke mensen die zorg in hun hutje nodig hebben. Wat kom je daar veel ellende tegen. Vooral Margaret, de 28 jarige moeder met een dwarslaesie die vlak bij KOP woont. Ze ligt op haar buik, op de grond omdat ze enorme doorligplekken heeft. De vorige keer heb ik haar ook een paar keer bezocht, maar nu schrok ik van haar. We hebben geadviseerd haar naar het ziekenhuis te sturen, omdat het allen maar slechter was geworden. Margaret wil het niet, ze wil thuis blijven met hulp van familie. Zo is ze toch bij haar kinderen… ik weet niet of ik haar weer terug zal zien… Zo kwam ik op zoveel plekken waar schrijnende gevallen lagen, van jong tot oud, alles even triest en uitzichtloos. De komst van mij en Teresa gaf hen een fijne dag. Vaak kocht ik onderweg groente en meel om hen voor een paar dagen eten te geven. Voor een euro kunnen de gezinnen weer een paar dagen verder. Ook realiseerde ik me dat er weer veel mensen waren overleden, dat is altijd weer schrikken. Daar waar in Nederland zoveel kansen zijn, is het in Kiandutu overleven en afzien, met zo’n kleine kans op herstel. We hebben ook successen gezien, een moeder die HIV+ is en TBC heeft; zij heeft de juiste medicatie en neemt dit trouw in, haar situatie was zoveel beter dan de vorige keer. De pas bevallen moeders met hun kindjes was ook heel fijn om te zien.
Doordat de controle nu zoveel beter is, overleven meet baby’s en zijn de moeders meer en beter betrokken bij gezondheidsvoorlichting. Weer heel waardevol om deze dag mee te lopen en het leven te ervaren in Kiandutu.
De ondervoede kinderen
De groep bestaat uit ongeveer 16 kinderen die allemaal een slechte voedingstoestand hebben. Het gewicht van een 6 jarige is ongeveer 11 – 12 kilo. Je kan je voorstellen dat deze kinderen zich ook verder niet kunnen ontwikkelen. Je ziet dat er in een paar maanden, door goede voeding te geven, zoveel wordt ontwikkeld en dat kinderen leren spelen en praten, echt geweldig. Er zijn ook kinderen van een jaar die net 5 kilo wegen, sommigen minder. Er is intussen veel speelgoed waarmee ze leren spelen, bouwen, rollen, zodat hun motoriek ook wordt ontwikkeld. De moeders worden betrokken bij het klaarmaken van voeding. Ze krijgen een klein startkapitaal om een zaakje te beginnen, zodat ze straks zelf voor hun kindjes kunnen zorgen. Dit initiatief wordt door Macheo goed gevolgd. Hele strakke afspraken worden gemaakt met deze moeders, wekelijks worden ze bezocht door de social workers om hen te helpen, vragen te beantwoorden maar vooral om ook een stukje controle te bieden. Als deze groep kinderen en moeders zo goed gaan, wordt gestart met de volgende groep. Intussen heb ik bericht gehad van Macheo dat deze groep is ontslagen en dat de moeders het nu zelf doen; ze worden gevolgd door Macheo. Dit is een kroon op het werk. Op termijn gaan deze kindjes naar school. Dank zij goede voeding zullen ze straks ook kunnen leren; hun hersentjes zijn nu iets beter ontwikkeld.
Drop-outs
In de klas van KOP zitten 16 kinderen van 8 tot 12 jaar die nog nooit onderwijs hebben gehad. Zij zijn gescout door de social workers en met behulp van de sponsors worden ze op KOP in de klas opgenomen. Juf Julie leert de kinderen gedragsregels aan en sociale vaardigheden. Het is mooi om te zien in hoe zo’n korte tijd deze kinderen leren tekenen, rekenen, taal en schrijven. Nadat ze alle basisvaardigheden goed beheersen mogen ze na een goede toetsuitslag, door naar de primaryschool. Dit geeft hen een toekomst. Ook dit is mogelijk gemaakt door onze sponsoren. Elke keer als ik er kom word ik welkom geheten door de kinderen en de juf, dat gaat allemaal in koor.
Ook zingen de kinderen op volle sterkte voor me. Natuurlijk moet ik daarna ook met hen zingen wat altijd weer voor veel hilariteit zorgt. Nederlandse liedjes vinden ze geweldig, het is jammer dat mijn zangtalent zo ondermaats is. In Kenia wordt zoveel gezongen en dan zie je gelijk de twinkeling in hun ogen verschijnen, zo prachtig om te zien.
Individuele hulp aan kinderen en moeders
Er zijn in de sloppenwijk altijd gevallen waar geen geld voor is. Deze schrijnende situaties zijn er veel. Als ik naar Kenia ga krijg ik altijd geld mee van vrienden en familie om ter plekke te besteden. Dit gebruik ik veelal voor de individuele gevallen omdat zij anders helemaal niet geholpen kunnen worden in het ziekenhuis. Hierdoor zijn er al velen geholpen met medicijnen, operaties, kleine of grote ingrepen, taxiritjes naar het ziekenhuis, verbandmiddelen enz. Macheo kent de gezinnen die dit nodig hebben en op onze ronde door de sloppenwijk komen we ze tegen. Ter plekke maak ik daar afspraken over met Joan om zorg te dragen voor een behandeling. In enkele gevallen zie je dat er geen bed in een hutje is en dat de patiënt op de kale zandgrond slaapt/ligt. In zo’n geval besluit ik hen een bed te geven, de kosten daarvoor zijn, inclusief matras ongeveer 30 €! Daar maak je iemand heel erg gelukkig mee. Overigens geef ik het geld en de spullen niet zelf, dit regel ik via Joan, zodat zij het kan organiseren met de social workers. Op die manier voorkom ik dat ik men het idee krijgt dat een mzungu (blanke) alles kan betalen.
Hartelijk dank voor uw hulp
Het was een waardevol en kort bezoek. Ik ben zo blij dat ik in 2006 besloot om iets in Kenia te gaan doen. Het heeft mijn leven nog meer invulling gegeven. Ik besef me nog meer hoe gelukkig ik ben dat mijn wieg hier stond, maar ook zou ik zo blij zijn als ik daar zou wonen, dat er mensen aan de andere kant van de wereld zijn die me zouden helpen verder te komen in het leven. Met dank aan jullie, die dit mogelijk maken voor hen. Ik kan niet genoeg zeggen hoe blij ik ben met jullie steun en support. De geweldige inzet van Macheo maakt het mogelijk voor KOP om deze programma’s voort te zetten.
Na de zomer hoop ik weer terug te gaan, samen met twee vriendinnen: Audrey en Els. Uiteraard neem ik jullie dan weer mee naar het prachtige Kenia met zoveel mooie en arme mensen, die met grote dank aan jullie, toch weer wat hoop krijgen voor de toekomst.
Wil je eenmalig of maandelijks een bedrag overmaken; dit is natuurlijk heel erg welkom op: Stichting KOP; NL55 INGB 0003 6550 57
Hartelijke groet, asanti sana, namens allen,
Jannie Meijer-Martens
